-
1 обязанный
-ая; -ое1) с неопр. тиеш, тиешле; бурычлыграждане Республики Татарстан обязаны соблюдать Конституцию и законы РТ (Конст. РТ, ст. 52) — Татарстан Республикасы гражданнары Татарстан Республикасы Конституциясен һәм законнарын үтәргә бурычлы
2) ( кому-чему чем) бурычлы, рәхмәт әйтергә тиешле -
2 бурычлы
1. прил.1) име́ющий долг2) обычно в функ. сказ. обя́зан, до́лженмин сезгә бик бурычлымын — я вам о́чень обя́зан
сабыйларны без якларга бурычлыбыз — мы должны́ (обя́заны) защища́ть дете́й
••бурычлы булу — быть в долгу́
бурычлы булып калмау — в долгу́ не оста́ться
2. сущ.бурычлы (кеше) үлмәс, чирле үләр — погов. име́ющий долг не умрёт, больно́й умрёт
должни́кминем блокнотта бурычлылар исемлеге бар — в моём блокно́те есть спи́сок должнико́в